مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام
زمین چشم تماشا شد امام عسگری آمد بهـشت آرزوهـا شد امـام عسگـری آمد هوای سامره گلپوش از عطر نفس هایش گل ایمان شکوفـا شد امام عسگری آمد سروش هاتف غیبی بشارت داد "هادی" را گره از کار دل وا شد امام عسگری آمد حسن خویش حسن رویش حسن بویش حسن مویش تـمـام حُـسن پیـدا شد امام عـسگری آمد چنان پیچید درصبح ازل گلبوی لبخندش که عقل ازشوق، شیدا شد امام عسگری آمد صفا دارد سرور اهل دل در عالم معنا بسـاط سـور بر پا شد امام عسگری آمد تجلی کرد در برق نگاهش هیبت حیدر طلوع مهر زهـرا شد امام عسگری آمد صدای پای او در کوچه باغ زندگی پیچید حضورش عالم آرا شد امام عسگری آمد زمان، امشب "کمیل" از شوق سراز پای نشناسد که؛ خلقت؛ باز معنا شد امام عسگری آمد |